by Herdís Þorgeirsdóttir | 21.06.2012 | Mannréttindi & pólitík
Sumir segja að Herdís Þorgeirsdóttir forsetaframbjóðandi sé snobbuð og þess vegna eigi hún ekkert erindi á Bessastaði. Ef spurt er nánar út í hvernig meint snobb Herdísar lýsi sér, verður samt fátt um svör.
Þetta virðist vera einhver tilfinning sem fólk fær sem séð hefur hana í sjónvarpi eða jafnvel aðeins á mynd og aldrei hitt hana í eigin persónu. –
Nú er kannski ekki auðvelt að skilgreina snobb í fljótu bragði en við getum öll verið því sammála að það felur í sér mismunun og óheilbrigt verðmætamat. – ´
Það skýtur því afar skökku við að manneskja sem sækist eftir forsetaembættinu á grundvelli þess að hún hyggist tala fyrir mannréttindum og lýðræði og er einkum kunn fyrir störf sín í þágu slíkra gilda, skuli af einhverjum vera talin endurspegla andstæðu þeirra.
Hvað sér þá fólk í fari Herdísar sem fær það til að halda að hún sé snobbuð. Einhverjir nefndu sem dæmi að hún klæddi sig bara í merkjavöru og talaði ekki við hvern sem er í samkvæmum og á mannafundum.
Herdís er vel menntuð og kann að koma fyrir sig orði. Hún er fræðimaður og á það til að grípa til hugtaka og orðfæra sem heyra til þeim fræðigreinum sem hún hefur numið. Hún er háttvís og hefur afar fágaða framkomu. Sem kennari og fyrirlesari hefur hún tileinkað sér fas sem virkar stundum ekki eins hversdagslegt og við flest erum vön.
Allt þetta kann að koma fólki fyrir sjónir sem snobb en er það alls ekki.
Þvert á móti vitna vinir hennar og kunningjar ætíð um hlýleika nærveru hennar, einlæga samúð hennar og alþýðleika þegar kemur að daglegu amstri.
Herdís er nú á ferð um landið þar sem hún gerir sér far um að hitta fólk og kynna áherslur sínar fyrir löndum sínum. – Ég hvet alla til að nýta sér þetta tækifæri til að kynnast Herdísi persónulega og sannfærst um, hvaða álit þeir kunna að hafa á málflutningi hennar, að snobbuð er hún ekki.
https://svanurg.blog.is/blog/svanurg/entry/1246002/
by Herdís Þorgeirsdóttir | 21.06.2012 | Mannréttindi & pólitík
Klukkan er sjö og Eyjafjörðurinn skartar sínu fegursta. Er á leið til Húsavíkur og ætla að byrja daginn í lauginni þar.
Ég hef síðustu þrjá daga verið á hringferð um landið. Á leið minni til Patreksfjarðar kom ég við í sveitahótelinu á Bjarkalundi sem Kolbrún Pálsdóttir rekur. Hún segir það elsta sveitahótel landsins en þau munu fagna 65 ára afmæli þess um kosningahelgina. Brosmild benti hún á tíguleg Vaðalfjöllin með hinum sérkennilegu tindum en þeir ku vera hulduvættir sem haldi vernd yfir staðnum.
Kom til Patreksfjarðar að kvöldi dags 17. Júní eftir að hafa heilsað upp á Kleifabúann á Kleifaheiðinni í kvöldsólinni. Þetta er varða sem vegavinnumenn reistu 1947 og stendur á vesturbrún heiðarinnar á fjallveginum. Engan skyldi undra að einn helsti frumkvöðull nýstefnu módernismans, Jón úr Vör Jónsson, skuli hafa fengið innblástur af fjallasýninni umhverfis fjörðinn en þarna fæddist hann 1917.
Rafn sem rekur bakaríið og verslunina Albínu sagði mér að íbúum Patreksfjarðar hefði fækkað frá því að vera um 1100 fyrir nokkrum árum og væru nú um 600. Það voru brosmild andlit sem ég mætti alls staðar; á höfninni, í Fjölvali og hjá Víkingi og Hörpu sem reka Besta bitann á bensínstöðinni. Þau tóku nýverið við þeim rekstri og eru bjartsýn. Rúta full af ferðamönnum renndi í hlað og búðin fylltist á hálfri mínútu þegar ég kvaddi þau.
Í Þórsbergi á Tálknafirði hitti ég hóp af skemmtilegu fólki og ræddi við þau um heima og geima. Samgöngumálin brenna á þeim eins og vel flestum sem ég hitti á ferð minni um um Vestfirðina. Samgönguerfiðleikar bitna á heilbrigðisþjónustu og annarri þjónustu, segir þetta dugnaðarfólk.
Á Bíldudal er mikil veðursæld. Þar stendur minnismerki um skáldið Mugg, sem er höfundur barnasögunnar um Dimmalimm en mikil umsvif voru í Bíldudal í tíð föður hans, Péturs J. Thorsteinssonar og Ásthildar konu hans um 1900. Ég heimsótti íslenka kalkþörungarfélagið við höfnina á Bíldudal þar sem er fagurt útsýni yfir Arnarfjörðinn. Hitti marga starfsmenn verksmiðjunnar í hádeginu á veitingahúsinu Vegamótum og kíkti inn á Eaglafjord ferðaskrifstofuna. Friðbjörn Bjarnason á Litlu-Eyri tók vel á móti mér eftir hádegi. Hann sagði að Vigdís forseti hefði komið í sérstaka heimsókn til móður hans á Litlu-Eyri en hún ku vera eina alnafna Vigdísar Finnbogadóttur.
Á Hrafnseyri við Arnarfjörð var mikið um erlenda ferðamenn og ilmurinn af heimabakstrinum á veitingahúsinu sem er rekið í burstabænum barst langt út grasigróna brekkuna alþakkta sóleyjum þar sem minnismerkið um Jón forseta Sigurðsson stendur.
Ég kom við í Mjólkurárvirkjun í Arnarfirði og þáði kaffi hjá Steinari stöðvarstjóra og konu hans Nönnu en gestkomandi á staðnum var Bjarndís málari frá Ísafirði og Davíð. Aftur bar samgöngumálin á góma og ítrekuðu þau mikilvægi þess að gerð yrðu göng milli Arnarfjarðar og Dýrafjarðar.
Á Þingeyri heimsótti ég m.a. leiksskólann og ræddi við starfsfólk. Simbakaffi er notalegt kaffihús í fallega uppgerðu húsi. Kom við fólk á Flateyri, Suðureyri og í Bolungarvík áður en ég kom til Ísafjarðar þar sem ég hitti gesti á Edinborgarkaffi og var síðar um kvöldið á ferð um bæinn.
Á þriðjudeginum fór ég til Súðavíkur og síðar Hólmavíkur þar sem ég leit m.a. við í Galdrasetrinu á Hólmavík sem hefur mikið aðdráttarafl fyrir ferðamenn og ræddi við starfsmenn í Rækjuvinnslu Hólmatinds auk fleiri. Síðan lá leiðin til Hvammstanga þar sem ég átti fund með starfsmönnum Fæðingarorlofssjóðs en á Skagaströnd heimsótti ég starfsmenn Vinnumálastofnunar og marga fleiri. Því miður var þekktasti íbúi staðarins, Hallbjörn fjarverandi í Kántríbæ. Á Sauðárkróki kom ég við í aðal verslunarmiðstöðinni og ræddi við marga.
Á Siglufirði er iðandi líf og uppgangur við höfnina. Þar eru nokkur veitingahús og leit ég við í Hafnarkaffi við sem er rekið af Kristínu Sigurjónsdóttur og Birnu Lárusdóttur. Þar fékk ég ljúffenga fiskisúpu og rabbaði við konurnar sem sátu og drukku kvöldkaffið sitt á staðnum. Þar heita Ásdís Gunnlaugsdóttir, Vilborg Jóhannsdóttir og Helga Þórisdóttir. Ásdís sagði mér að hún væri móðir Kristínar, sem rekur staðinn og Herdísar Sigurjónsdóttur, bæjarfulltrúa í Mosfellsbæ en sú bæri sama Herdísarnafn og ég. Sigurjón faðir Herdísar og Kristínar er afkomandi Þorsteins Þorleifssonar og Herdísar Jónsdóttur frá Kjörvogi á Ströndum (langalangafa og langalangömmu minnar) en þar var Þorsteinn Þorleifsson kunnur maður á sínum tíma. Hann smíðaði fyrstu fæðingartangirnar og var draumspakur mjög. Móðir Þorsteins Þorleifssonar var Hjallalands-Helga og þar af leiðandi formóðir mín en hún var mikill hagyrðingur og samdi m.a.
„Litla jörp með lipran fót, labbar götu þvera, hún mun seinna á mannamót mig í söðli bera“.
(Segi frá ferðinni á fésbókarsíðu minni og þar birtast myndir).
by Herdís Þorgeirsdóttir | 20.06.2012 | Almanak
Í húsinu sem langafi minn, Jón Bergsson, reisti á Egilsstöðum. Var í lok 19. aldar eitt stærsta steinhús á Íslandi. Nú rekur afkomandi hans þar hótel. Sveinn Jónsson, frændi minn, stóð fyrir fundi á Egilsstöðum.
by Herdís Þorgeirsdóttir | 19.06.2012 | Almanak
Herdís Þorgeirsdóttir frambjóðandi til embættis forseta Íslands er á ferð um Vestfirði til að heilsa upp á kjósendur og kynna framboð sitt. Hún fór víða um í góða veðrinu í gær, allt frá Patreksfirði til Ísafjarðar og hitti fyrir bæði heimamenn og ferðafólk. Í dag heldur hún áfram til Hólmavíkur og norður í land. Herdís leggur höfuðáherslu á hlutverk forseta Íslands sem málsvara mannréttinda og lýðræðis. Forsetakosningar verða laugardaginn 30. júní. Þeir sem vilja kynna sér framboð Herdísar geta farið á heimasíðu hennarherdis.is eða á feisbókina.
by Herdís Þorgeirsdóttir | 18.06.2012 | Mannréttindi & pólitík
Herdís Þorgeirsdóttir opnaði formlega kosningaskrifstofu sína að Laugavegi 87 í dag.
Í kosningabaráttunni hef ég lagt áherslu á að ég er óháð peningaöflum og hagsmunahópum. Gagnsæi í fjárframlögum í kosningabaráttu er forsenda þess að kjósendur geti treyst því að frambjóðandi gangi ekki “erinda einkafyrirtækja með þeim hætti sem gert var í aðdraganda bankahrunsins,” eins og segir í Rannsóknarskýrslu Alþingis.
Ég rak fyrirtæki í tæpan áratug, hef skilning á lögmálum atvinnulífsins og finnst eðilegt að framtakssemi og frumkvæði fylgi fjárhagslegur ávinningur. Peningar og pólitík eru hins vegar eitruð blanda. Peningaöfl eiga ekki að ráða því hverjir eru kjörnir til áhrifa í lýðræðislegu samfélagi. Það er ekki unnt að kalla peningaöfl til ábyrgðar. Ég hef því ákveðið að þiggja ekki styrki frá fyrirtækjum.
Lög um fjármál frambjóðenda og um upplýsingaskyldu þeirra (nr. 162/2006) tryggja ekki nægilegt gagnsæi framboða þar eð frambjóðendum er í sjálfsvald sett hvort þeir gefa upp framlög frá einstaklingum sem eru undir 200.000 krónum. Þessi lög voru sett fyrir hrun.
Ég hef opnað bókhald mitt sem er öllum aðgengilegt á vefsíðu minni herdis.is og skora á aðra frambjóðendur til embættis forseta Íslands að sýna íslensku þjóðinni þá virðingu að opna bókhald sitt strax svo að kjósendur séu upplýstir um það hvaðan peningar að baki framboðunum koma áður en þeir ganga að kjörborðinu þann 30. júní næstkomandi.
Það er forsenda þess að við getum unnið okkur út úr þeirri spillingu sem sett hefur mark sitt á íslenskt samfélag að hafa opið bókhald. Algert gagnsæi varðandi fjárframlög í kosningabaráttu er forsenda þess að kjósendur geti tekið upplýsta ákvörðun um hvern þeir vilja kjósa til æðsta embættis þjóðarinnar.
Skoða bókhald
